Η αρχή της πέψης στα σκυλιά
Η πέψη έχει συνηθίσει κάνουν τα θρεπτικά συστατικά που υπάρχουν στην τροφή των σκύλων να είναι αφομοιώσιμα από το σώμα τους.
Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να "σπάσουμε" πρωτεΐνες, λιπίδια (λίπη) και υδατάνθρακες ("σάκχαρα") σε μικρότερα, διαλυτά μόρια. Έτσι, οι πρωτεΐνες στην τροφή του σκύλου μειώνονται σε μονάδες αμινοξέων και διπεπτίδια. Τα περισσότερα λιπίδια ανάγονται σε γλυκερίνη, ελεύθερα λιπαρά οξέα και μονο και διγλυκερίδια ενώ οι σύνθετοι υδατάνθρακες ανάγονται σε «απλά σάκχαρα» όπως η γλυκόζη, η φρουκτόζη και η γαλακτόζη. Σε αυτές τις μορφές τα θρεπτικά συστατικά που παρέχονται από την τροφή μπορούν να απορροφηθούν στο έντερο και στη συνέχεια να περάσουν στο αίμα του ζώου και να μεταφερθούν εκεί στα όργανα που μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν.
Δύο βασικοί μηχανισμοί καθιστούν δυνατή την επίτευξη αυτού του αποτελέσματος:
- από φυσικούς μηχανισμούς που αλλοιώνουν «μηχανικά» μόρια όπως το στάδιο της μάσησης τροφής στο στόμα,
- από χημικοί μηχανισμοί που φέρνουν στο παιχνίδι ένζυμα υπεύθυνη για την υδρόλυση των θρεπτικών συστατικών στο bolus.
Η πέψη λοιπόν ξεκινά στο στόμα του σκύλου, όταν το ζώο μασάει την τροφή του πριν την καταπιεί, συνεχίζει στο πεπτικό σύστημα και τελειώνει με την εκκένωση τμημάτων άπεπτης τροφής στα κόπρανα. Είναι σχετικά γρήγορο και διαρκεί περίπου 24 ώρες.
Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο τι συμβαίνει σε κάθε στάδιο της πέψης ενός σκύλου, όταν η τροφή περνά μέσα από τα διάφορα όργανα που αποτελούν το πεπτικό σύστημα του σκύλου.
Βήμα 1: το στόμα
Στο στόμα του σκύλου, η τροφή είναι μασημένο και αναμεμειγμένο με σάλιο πριν καταποθεί. Εκκρινόμενο από τους σιελογόνους αδένες όταν ο σκύλος βλέπει και μυρίζει τροφή, το σάλιο λειτουργεί ως λιπαντικό για να διευκολύνει το μάσημα και την κατάποση της τροφής. Επίσης καθιστά δυνατή τη διάλυση των αρωματικών μορίων της τροφής, έτσι ώστε το τελευταίο να μπορεί να διεγείρει τους γευστικούς κάλυκες που υπάρχουν στη γλώσσα του σκύλου και, ως εκ τούτου, να παίζει σημαντικό ρόλο στην αντίληψη της γεύσης.
Σε αντίθεση όμως με τους ανθρώπους, τα σκυλιά δεν έχουν σιελιώδη αμυλάση, ένα ένζυμο που βοηθά το «προ -χωνευμένο» άμυλο που μπορεί να υπάρχει στα τρόφιμα. Τα σκυλιά τείνουν επίσης να μην μασούν πολύ την τροφή τους και την καταπίνουν σε μεγάλες μπουκιές.
Βήμα 2: ο οισοφάγος
Η τροφή περνά από το στόμα του σκύλου στο στομάχι του μέσω τουοισοφάγοςΕ Παρουσία τροφής, το τελευταίο εκκρίνει μια βλέννα που προορίζεται για τη λίπανση της διέλευσης της τροφής στο στομάχι και προωθεί το bolus της τροφής μέσω περισταλτικών κινήσεων. Όταν η τροφή φτάσει στο τέλος του οισοφάγου, η καρδία χαλαρώνει αφήνοντας την τροφή να περάσει: είναι ένας κυκλικός μυς που κλείνει το κάτω μέρος του οισοφάγου. Αφού η τροφή περάσει από τον οισοφάγο, συστέλλεται αμέσως για να αποτρέψει την αύξηση του οξέος του στομάχου ή της τροφής.
Βήμα 3: το στομάχι
Η χημική πέψη των πρωτεϊνών και των λιπών ξεκινά στο στομάχι όπου αποθηκεύονται τα τρόφιμα κατά την έξοδο από τον οισοφάγο. Το bolus αναμειγνύεται με γαστρικές εκκρίσεις που αποτελούνται από βλέννα, υδροχλωρικό οξύ, πεψινογόνο (ο πρόδρομος της πεψίνης που είναι ένα ένζυμο ικανό να υδρολύσει πρωτεΐνες) και γαστρική λιπάση (ένζυμο που συμμετέχει στην υδρόλυση των λιπιδίων).
Το ήξερες ?
Το στομάχι του σκύλου είναι πολύ ανεπτυγμένο και η χωρητικότητά του μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 0,5 και 6 L!
Οι εκκρίσεις βλέννας, προστατευτικές του τοιχώματος του στομάχου, όπως αυτό του υδροχλωρικού οξέος, δημιουργώντας ένα όξινο περιβάλλον ευνοϊκό για τη δραστηριότητα των πεπτικών ενζύμων, βρίσκονται υπό την επίδραση νευρολογικών και ορμονικών ερεθισμάτων. Συγκεκριμένα, αυτό μπορεί να εξηγήσει ότι τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθει ο σκύλος όπως ο φόβος, το άγχος ή το άγχος μπορούν να επηρεάσουν την πέψη του σκύλου.
Οι περισταλτικές κινήσεις του στομάχου που ανακατεύουν το φαγητό με τις διάφορες γαστρικές εκκρίσεις μετατρέπουν σταδιακά το περιεχόμενο του στομάχου σε ημι-υγρό χυλό που ονομάζεται το χύμαΕ Σε αυτή τη μορφή το γαστρικό περιεχόμενο εκρέει μέσω του πυλωρού, του σφιγκτήρα που χωρίζει το στομάχι από το λεπτό έντερο.
Ο ρυθμός με τον οποίο αδειάζει το στομάχι επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του μεγέθους του γεύματος και της σύνθεσης του γεύματος. Έτσι, γεύματα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και / ή διαλυτές φυτικές ίνες τείνουν να επιβραδύνουν την εκκένωση του στομάχου, ενώ τα γεύματα που είναι υγρά και μάλλον υψηλά σε αδιάλυτες φυτικές ίνες έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Όταν ένας σκύλος τρώει μια δίαιτα πλούσια σε κρέας (πατέ ή φαγητό για το σπίτι), το στομάχι του αδειάζει σε 4 έως 7 ώρες ενώ όταν τρώει ένα γεύμα που αποτελείται από ξηρά τρόφιμα πλούσια σε δημητριακά, όπως κροκέτες για παράδειγμα, το άδειασμα του στομάχου μπορεί να διαρκέσει έως τις 3 το απόγευμα
Βήμα 4: το λεπτό έντερο
Όταν φτάνει στο λεπτό έντερο, το χύμα είναι μια ουσία που αποτελείται από σωματίδια τροφίμων αναμεμειγμένα με γαστρικές εκκρίσεις και στην οποία οι υδατάνθρακες και τα λίπη έχουν παραμείνει σχετικά άθικτα από την απορρόφησή τους και όπου οι πρωτεΐνες έχουν ήδη εν μέρει υδρολυθεί σε περισσότερα πολυπεπτίδια.
Συνεπώς, η πέψη του χυμού θα συνεχιστεί στο λεπτό έντερο όπου θα τεθούν σε εφαρμογή πιο σημαντικοί χημικοί μηχανισμοί, επιτρέποντας έτσι την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών. Εκτιμούμε το ο μέσος χρόνος διέλευσης του bolus τροφής στο λεπτό έντερο του σκύλου είναι περίπου 2 ώρες.
Πέψη θρεπτικών συστατικών στο λεπτό έντερο
Το πάγκρεας και οι αδένες στο βλεννογόνο του δωδεκαδακτύλου εκκρίνουν διάφορα ένζυμα που απελευθερώνονται στον αυλό του λεπτού εντέρου και είναι υπεύθυνα για τη χημική πέψη των λιπών, των λιπιδίων και των υδατανθράκων. Τα μεγάλα μόρια θρεπτικών ουσιών διαχωρίζονται επομένως σε μικρά μόρια ικανά να περάσουν από τη λεπτή εντερική μεμβράνη για να αποκτήσουν αίμα και λεμφική κυκλοφορία.
Απορρόφηση θρεπτικών συστατικών
Το λεπτό έντερο είναι επίσης η έδρα απορρόφησης θρεπτικών συστατικών ταυτόχρονα με αυτό των βιταμινών και μετάλλων από τα τρόφιμα. Ο τοίχος του προσφέρει μια μεγάλη επιφάνεια ανταλλαγής για να διευκολύνει αυτή την απορρόφηση. Το επιθήλιο του εντέρου αποτελείται από κύτταρα που έχουν πολυάριθμες μικροπηγές στην επιφάνειά τους, οι οποίες είναι μικροσκοπικές τρίχες που αυξάνουν πολύ την επιφάνεια ανταλλαγής που είναι διαθέσιμη στο λεπτό έντερο. Αυτό το χαλί κυττάρων ονομάζεται συχνά το περίγραμμα της βούρτσας του λεπτού εντέρουΕ Ο ρόλος του είναι ουσιαστικός στην απορρόφηση διαφορετικών θρεπτικών συστατικών τόσο ενεργά όσο και παθητικά.
Βήμα 5: το παχύ έντερο
Το περιεχόμενο του λεπτού εντέρου εισέρχεται στη συνέχεια στο τελευταίο τμήμα του πεπτικού σωλήνα, το παχύ έντερο, μέσω της ειλεοκεφαλικής βαλβίδας. Ο χρόνος διέλευσης των υλικών στο τελευταίο τμήμα του εντέρου εκτιμάται ότι είναι δώδεκα ώρες.
Σε αντίθεση με το λεπτό έντερο, τα κύτταρα του παχέος εντέρου δεν έχουν μικροβιοί, οπότε η απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών είναι σχεδόν μηδενική σε αυτό το επίπεδο. Αντίθετα, το παχύ έντερο είναι σε θέση να απορροφήσει μεγάλες ποσότητες νερού και ηλεκτρολυτών, ειδικά νατρίου, μέσω παθητικής διάχυσης.
Είναι επίσης στο παχύ έντερο που το ζύμωση διαιτητικών ινών μη εύπεπτη υπό τη δράση των βακτηρίων που υπάρχουν εκεί και τα οποία αποτελούν την εντερική χλωρίδα. Ως σαρκοφάγα, τα σκυλιά έχουν ένα σχετικά κοντό παχύ έντερο που, σε αντίθεση με τα φυτοφάγα ζώα, τα εμποδίζει να αξιοποιήσουν την ενέργεια σε αυτές τις ίνες.
Παρ 'όλα αυτά, η βακτηριακή ζύμωση αυτών των ινών στο κόλον επιτρέπει τη σύνθεση λιπαρών οξέων με μικρές αλυσίδες που βοηθούν στη διατήρηση της καλής υγείας του εντερικού σωλήνα.
Τα κόπρανα που αποτελούνται από άπεπτα υπολείμματα τροφής, νεκρά εντερικά κύτταρα, βακτήρια και υπολείμματα ενδογενών εκκρίσεων στη συνέχεια ταξιδεύουν στο ορθό, το τελευταίο τμήμα του παχέος εντέρου, για να εκκενωθεί κατά τη διάρκεια της αφόδευσης.
Η υφή, η μυρωδιά, ο όγκος και το χρώμα των περιττωμάτων του σκύλου εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ποσότητα και τη φύση του μη εύπεπτου υλικού που υπάρχει στη διατροφή του σκύλου καθώς και τον πλούτο και την ποικιλία της πεπτικής χλωρίδας του σκύλου.
