Τι είναι το σάρκωμα μαλακών ιστών;
Το σάρκωμα μαλακών ιστών είναι ένας όρος ομπρέλα που ομαδοποιείται διάφορους τύπους όγκων που επηρεάζουν τον συνδετικό ιστό. Αυτοί οι όγκοι είναι πιθανό να αναπτυχθούν οπουδήποτε υπάρχει συνδετικός ιστός: στους υποστηρικτικούς ιστούς του δέρματος καθώς και στους μυς, το αίμα και τον νευρικό ιστό.
Περισσότερα από τα μισά σαρκώματα μαλακών ιστών αναπτύσσονται στα άκρα, αν και μπορούν να βρεθούν σε όλο το σώμα του ζώου.
Αυτό το λέμε:
- ινοσάρκωμα, όγκος ινώδους ιστού σε σκύλους. Το ινοσάρκωμα αντιπροσωπεύει περίπου το 15% των καρκίνων του δέρματος που επηρεάζουν τα σκυλιά,
- νευροϊνοσάρκωμα ή κακόηθες σβάνωμα, ένας όγκος που αναπτύσσεται εις βάρος της νευρικής θήκης
- αιμαγγειοσάρκωμα, όγκος των αιμοφόρων αγγείων ή του δέρματος,
- λιποσάρκωμα, όγκος λιπώδους ιστού,
- ραβδομυοσάρκωμα, όγκος του σκελετικού ραβδωτού μυός,
- λειομυοσάρκωμα, όγκος των λείων μυών του εντέρου.
Όλοι αυτοί οι όγκοι μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης διαφόρων τύπων κυττάρων που αποτελούν τον συνδετικό ιστό.
Αλλά, παρόλο που τα σαρκώματα μαλακών ιστών προέρχονται από πολλούς διαφορετικούς τύπους κυττάρων, συνολικά αυτοί οι όγκοι συμπεριφέρονται όλοι το ίδιο και συνήθως αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο. Τα σαρκώματα μαλακών ιστών τείνουν έτσι εισβάλλουν εύκολα στους γύρω τοπικούς ιστούςΕ Λέγεται επίσης ότι είναι πολύ διεισδυτικό τοπικά.
Ποια είναι τα συμπτώματα του σαρκώματος μαλακών ιστών σε σκύλους;
Τα συμπτώματα που μπορεί να έχει το κατοικίδιο ζώο σας εξαρτώνται από το πού βρίσκεται ο όγκος. Δεδομένου ότι αυτοί οι όγκοι αναπτύσσονται σχεδόν σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, τα σημάδια διαφέρουν πολύ ανάλογα με τον ιστό που επηρεάζεται. Έτσι, σε περίπτωση όγκων στο επίπεδο:
- μυϊκό ιστό, το ζώο μπορεί να εμφανίσει σημάδια πόνου και σταθερή μάζα στην πληγείσα περιοχή,
- άκρα, ο σκύλος μπορεί να έχει χωλότητα και πρήξιμο,
- νευρικό ιστό, ο σκύλος μπορεί να υποφέρει από νευρολογικές διαταραχές,
- του εντέρου, ο σκύλος μπορεί να επηρεαστεί από πεπτικές διαταραχές όπως εμετό, διάρροια, έλλειψη όρεξης, απώλεια βάρους και κοιλιακό άλγος,
- στόμα, τα ζώα έχουν συχνά κακή αναπνοή, δυσκολία στο τάισμα και αιμορραγία,
- αναπαραγωγικό σύστημα, μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στην ούρηση ή την αφόδευση.
Πώς διαγιγνώσκονται τα σαρκώματα μαλακών ιστών;
Όταν ο όγκος είναι προσβάσιμος, μπορεί να πραγματοποιηθεί μια λεπτή βελόνα αναρρόφησης του όγκου από τον κτηνίατρο. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την αναρρόφηση ενός δείγματος κυττάρων απευθείας μέσα στον όγκο προκειμένου να τα εξετάσει κάτω από ένα μικροσκόπιο.
Ωστόσο, η διάγνωση με βεβαιότητα δεν είναι πάντα δυνατή με αυτή τη μέθοδο και α βιοψία μπορεί τότε να είναι απαραίτητο. Η βιοψία είναι μια χειρουργική αφαίρεση ενός κομματιού του όγκου που στη συνέχεια θα εξεταστεί κάτω από ένα μικροσκόπιο. Αυτή η ανάλυση ενημερώνει τον κτηνίατρο για την επιθετικότητα του όγκου καθώς και τον τρόπο προσέγγισης της θεραπείας.
Η επεξεργασία επέκτασης καθιστά δυνατή την αναζήτηση πιθανής εξάπλωσης του όγκου σε άλλα σημεία του σώματος. Αυτή η εκτίμηση μπορεί να περιλαμβάνει εξετάσεις αίματος, εξετάσεις ούρων, ακτινογραφίες θώρακα, δείγματα λεμφαδένων και πιθανώς υπέρηχο κοιλίας.
Ποιες είναι οι θεραπευτικές επιλογές;
Η πιο κοινή θεραπεία που χρησιμοποιείται για όλα τα σαρκώματα μαλακών ιστών είναι χειρουργική επέμβασηΕ Αλλά, δεδομένου ότι αυτοί οι όγκοι διεισδύουν πολύ τοπικά, η αφαίρεση του όγκου πρέπει να είναι μεγάλη και πλήρης. Η θεραπεία επομένως απαιτεί μερικές φορές ακρωτηριασμό του ζώου ή μια δεύτερη διαδικασία που επιτρέπει μεγαλύτερη εκτομή. Ωστόσο, οι υποτροπές είναι αρκετά συχνές μετά το χειρουργείο.
Όταν κάποιος δεν μπορεί να επιβάλει ειδικούς φόρους κατανάλωσης πέρα από τα υγιή περιθώρια, μπορεί μερικές φορές να χρησιμοποιήσει α επικουρική θεραπεία (χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία) ή να εξετάσετε τη χειρουργική επέμβαση μόνο ως παρηγορητική θεραπεία για τη μείωση του μεγέθους του όγκου και των κλινικών συμπτωμάτων που σχετίζονται με αυτόν και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ζώου.
